Visie op zorg
De zorg die Zevenbergen biedt is afgestemd op de vraag van de persoon met een beperking. In overleg met de cliënt en zijn netwerk, de overheid en alle medewerkers wordt een aangepaste zorg-op-maat uitgebouwd. We streven naar een evenwicht van de belangen en waarden van al deze betrokkenen.
Deze zorg op maat wordt gedragen door de relatie hulpverlener-cliënt. Zevenbergen is een kwaliteitsgerichte en deskundige partner. Onze dienstverlening stemt zich af op de zorgvragen die in de regio worden vastgesteld.
De zorg is afgestemd op de vraag
Vraaggestuurd werken betekent dat niet zozeer het bestaande aanbod het vertrekpunt is van de organisatie, maar wel de noden, de wensen en de mogelijkheden van de cliënt en zijn directe omgeving. De zorgnoden van de cliënt worden, in samenspraak met alle betrokkenen, zo nauwkeurig mogelijk in kaart gebracht. Daarnaast wordt het aanbod ook bepaald door de grenzen en de mogelijkheden van de medewerkers en de organisatie.
Het zorgaanbod is vraaggestuurd wanneer het geboden wordt op momenten en plaatsen en op een wijze die aansluit bij wat de gebruiker wil en kan. Dat wil zeggen dat ons aanbod kan variëren omdat de vraag soms wijzigt. Een voortdurende dialoog met en feedback van de cliënten en hun familie is in deze visie noodzakelijk, om zo de zorg op maat te behouden.
"Om halftien ’s avonds wordt de begeleid(st)er van de dagdienst afgelost door een begeleid(st)er van de nachtdienst. Alle cliënten zijn dan in nachtkledij op hun slaapkamer.
Maar Mia heeft om 21.30 nog geen zin om te gaan slapen. Ze kijkt op haar kamer nog televisie en gaat meestal rond 23.00 slapen.
Marouane heeft om 21.30 ook geen zin om te gaan slapen. Tv kijken zegt hem niet zo veel en hij is liever actief bezig. Marouane springt nog een uurtje op zijn bed voor hij gaat slapen. Omdat zijn bed daardoor regelmatig stuk was, heeft hij een aangepast exemplaar gekregen."
Samenwerking in evenwicht
Zevenbergen en zijn medewerkers dragen, samen met de ouders, broers, zussen, familie, vrijwilligers, jeugdbeweging, … de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de ondersteuning van de cliënten.
Zevenbergen draagt zorg voor de verhoudingen van deze belangendriehoek: cliënt, netwerk/ouders en organisatie/medewerkers. Het belang van het netwerk wordt zorgvuldig afgewogen naast het belang van de organisatie en van de medewerkers waarbij de cliënt voor elke partij steeds centraal staat: uiteindelijk is elke partij gericht op het welzijn van de cliënt.
Zevenbergen houdt rekening met de waarden en normen van de cliënt en zijn familie. De relatie tussen cliënten, familie en medewerkers moet daarom gebaseerd zijn op een voortdurende dialoog, die gekenmerkt wordt door gelijkwaardigheid van alle partijen. Zo kan men groeien naar wederzijds respect en vertrouwen.
“Adam komt uit een moslimgezin. Als zijn ouders op bezoek komen, brengen ze graag langere tijd met Adam door.
Omdat het op de woning zeer druk kan zijn is er in overleg met hen gezocht naar een ruimte waar ze in beslotenheid en op een comfortabele manier samen kunnen bidden.”
Gedragen door de relatie hulpverlener en cliënt
De relatie hulpverlener-cliënt is het fundament van ons ondersteuningsaanbod. Die relatie is een middel om de cliënt eigen keuzes te laten maken en invloed te laten hebben op wat er met hen gebeurt en hoe dat gebeurt. Deze relatie vergt een bepaalde attitude van de hulpverlener. We omschrijven volgende kenmerken:
Acceptatie
De medewerkers creëren mogelijkheden opdat de cliënten zichzelf kunnen en mogen zijn. De organisatie ondersteunt hen daarin.
“Frans kan zichzelf aankleden. Hij heeft hiervoor wel wat tijd nodig. Die tijd krijgt Frans. Maar als Frans een mindere dag heeft, lukt het helemaal niet meer. Op zulk een dag wordt hij door de begeleiding aangekleed.”
“Sinterklaas is een kinderfeest. Brenda blijft dit feest intens beleven, ook al is ze al lang volwassen. Wij creëren voor Brenda de mogelijkheid om dit feest op een waardige manier te vieren.“
“Hassan slaapt sommige nachten liever op de vloer van zijn slaapkamer dan in zijn bed. Hij legt zijn dekens op de grond, en wikkelt zich daarin. Als het erg koud is, doen we hem een skipak aan. We kiezen ervoor om dit gedrag van Hassan te accepteren, i.p.v. hem te fixeren (op zijn bed).“
Gelijkwaardigheid
Binnen een relatie is er sprake van gelijkwaardigheid indien beide partijen op een evenwichtige manier invloed op mekaar kunnen uitoefenen. Medewerkers zijn in staat om die attitude te ontwikkelen vanuit een ongelijkheid t.o.v. de cliënt (medewerkers beschikken over andere communicatieve, cognitieve en motorische mogelijkheden dan cliënten).
“Maurice houdt ervan dat zijn dag heel voorspelbaar is. Hij wil altijd weten wat hij ‘daarna’ gaat doen en hij houdt van de vaste routines op de woning. Tegelijkertijd heeft Maurice ook zijn eigen wil en zijn eigen voorkeuren.
Daarom krijgt hij twee keer per dag een zgn. keuzecirkel: daarop hangen pictogrammen van activiteiten waartussen Maurice kan kiezen. Op die manier kan Maurice ook zijn eigen zegje hebben over de invulling van zijn dag.”
“Siska gaat graag wandelen met een begeleid(st)er. Ze stapt erg traag, omdat ze ervan houdt om met haar voeten de bladeren op de grond door mekaar te halen. Soms gaat ze erbij zitten en kijkt van daaruit hoe de bomen in de wind bewegen. De begeleid(st)er wacht op Siska en kiest voor haar tempo.”
“Jan doet meestal vlot wat van hem verwacht wordt. Soms lijkt Jan wat in de war en kan hij volledig blokkeren. Hij zet dan geen stap meer voor -noch achteruit. De begeleid(st)er geeft Jan wat tijd, en ondertussen probeert hij samen met zijn collega te achterhalen wat het probleem voor Jan kan zijn. Jan kan dit immers zelf niet zeggen. Blokkeren is zijn manier om in dialoog te gaan met zijn begeleid(st)ers. En dat willen we hem niet afnemen.”
“Willy is kieskeurig als het zijn maaltijden betreft. Hij slaat de warme maaltijd ’s middags dikwijls af en eet liever boterhammen. ’s Avonds krijgt hij van de centrale keuken rauwe groentjes die hij dan bij zijn boterhammen eet. Op die manier krijgt hij ook een evenwichtige voeding aangeboden.”
Respect
Dit betekent dat medewerkers in de omgang met cliënten en hun familie dezelfde maatstaven rond menselijke waardigheid hanteren als diegene die binnen onze samenleving worden gehanteerd. Respect bepaalt ook het omgaan met diversiteit in taal, cultuur en religie.
“We vinden het normaal dat medewerk(st)ers en cliënten mekaar groeten, als hun wegen zich kruisen op het domein van de voorziening. Ook al zullen sommige cliënten vanuit hun beperking nooit teruggroeten. Een ontmoeting, hoe kort en vluchtig ook, willen we kracht bij zetten door een (wederzijdse) groet.”
“Emile draagt op de woning en tijdens activiteiten op het domein van de voorziening een niet te scheuren pak. Dat is speciaal voor hem op maat gemaakt omdat hij dit nodig heeft.
Emile houdt ervan om naar het overdekte shopping-centrum te gaan. Tijdens zulk een uitstap draagt Emile gewone kledij.“
Afstemming
Medewerkers stemmen zich af op de mogelijkheden en noden van de cliënt. Cliënten moeten daarom de nodige ruimte krijgen om eigen mogelijkheden te gebruiken en te ontwikkelen. Anderzijds is houvast nodig daar waar cliënten dat vragen.
“Dirk zit in een rolstoel en kan zich hiermee zelfstandig verplaatsen. Dirk verbleef lang op een woning waar de buitendeuren op slot zijn. Dat was een noodzakelijke begrenzing voor zijn medebewoners.
Dirk is nu verhuisd naar een woning waar de cliënten vrij in en uit kunnen lopen. Dirk is dat niet gewend. Hij krijgt van zijn begeleid(st)ers de ruimte om zelfstandig het domein te verkennen. Hij gaat nu zelfstandig naar de boerderij (op het domein) om daar in de zandbak te spelen. We moeten Dirk die ruimte geven om daarna te kunnen afstemmen."
“Jozef is geen vroege vogel en heeft tijd nodig om wakker te worden en uit zijn bed te komen. Hij ontbijt als de anderen hiermee al een tijdje klaar zijn.
Sarah daarentegen is er als de kippen bij als de begeleid(st)er om 07.00 aankomt op de woning. Ze ontbijt al om 07.30, wanneer de meeste van haar huisgenoten nog in bed liggen.”
“Jules houdt ervan om zijn vrije tijd door te brengen met tekenen en kleuren. Hij is daar erg goed in en vult er zijn dagen met veel plezier mee. De begeleide activiteiten met de dagbesteding interesseren hem niet.
Jules krijgt een eigen plaatsje bij de receptioniste waar hij via zijn zelf gekozen hobby zin geeft aan zijn leven.”
“Caroline wordt niet enkel begeleid tijdens haar geplande activiteiten, maar heeft ook in haar vrije tijd de nabijheid van een begeleid(st)er bijna altijd nodig. Ze vindt alle activiteiten, bezigheden of zelfs niets doen leuk, zolang de voor haar vertrouwde begeleid(st)er er enkel voor haar is. Dat is niet altijd mogelijk, dus verblijft Caroline regelmatig in een compartiment op de woning van waaruit ze de begeleid(st)ers met haar ogen en oren kan volgen. Caroline vindt in dit compartiment voldoende rust om er een tijd bezig te zijn met het scheuren van papier. Als alle papier gescheurd is, komt Caroline terug uit haar compartiment.”